پریوش ملکشاهیان بهیار
سمت اصلی
مسئول روابط عمومی
سوابق اجرایی:
5/2 سال مسئولیت بخش کودکان یک سال مسئولیت بخش جراحی زنان
5/1 سال مسئولیت درمانگاه تخصصی بیمارستان امام اسلام آباد غرب
از سال 1379 تاکنون مسئول روابط عمومی
شبکه بهداشت ودرمان قصر شیرین
.
تاریخچه تاسیس روابط عمومی
شیوه نـوین روابط عمومی در ایـران با ملی شدن صنعت نفت هـمزمان است، وزارتخــانه ها و سازمانـهای زیادی به منظور نشر اخـبار و ارائه عملـکرد انجـام شده و ارتباط مردمـی و تسلط برافکار عمومی و ایجاد ارتباط با رسانه های همگانی نیاز خود را در این زمینه احساس کرده و روابط عمومی را به شکل نخستین آن آغاز کردند.
نخستین روابط عمومی در ایران به طور رسـمی در مرداد ماه سال 1332 شمسی در شرکت سابق نفت ایران آغاز به کار کرد واولین گردانندگان آن دکتر نطقی استاد علوم ارتباطات و شاعر ونویسنده معاصر مرحوم ابوالقاسم حالت بودند که بعدا استاد ابوالفضل مرعشی نیز به این جمع پیوست.
در بسیاری از سازمانها و ادارات تا سال 1345 اداراتی به نام تبلیغات و انتشارات و یا انتشارات و اطلاعات فعالیت می کردند که از این تاریخ به بعد نام این ادارات به روابط عمومی تغییرکرد.در سـال 1345 مسئولان شرکت ملی نفـت ایران ، موسسه مطبـوعاتی کیـهان ، دانشگاه تهران و وزارت اطلاعات و جهانگردی وقت به فکر تاسیـس یک مرکز آموزش عالی برای رشته روابط عمومی افتادند.
این مرکز یک سال بعد افتتاح شد و بیش از صد نفر دانشجو از میان فارغ التحصیلان دوره دبیـرستان را جهت تحصیل در دوره لیسانس روابط عمومی پذیرفت این مرکز درآغاز نام مؤسسه عالی مطبوعات و روابط عمومی را برای خود برگزید.
این مؤسسه پس ازچندی نام (مؤسسه علوم ارتباطات اجتماعی) را به خود گرفت و بعدها به (دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی) تغییرنام داد و تا سال 1358 به فعالیت مشغول بود . درطول 13 سال فعالیت این دانشکده نزدیک به هزار نفر موفق به اخذ مدرک لیسانس روابط عمومی از آن شدند.
آشنایی با پایه گذار روابط عمومی علمی در ایران
دکتر حمید نطقی ، در 11 شهریور 1299 هجری شمسی در تبریز متولد شد. و در این شهر تحصیلات ابتدایی خود را آغاز کرد و سپس با خانواده خویش به شهر آستارا مهاجرت نمود و در مدرسه ، حکیم نظامی ، این شهر به ادامه تحصیل پرداخت. دکتر (نطقی) سپس به تهران آمد و در دانشکده حقوق دانشگاه تهران به تحصیل مشغول شد ودر سال 1321 با درجه لیسانس از این دانشکده فارغ التحصیل و تحصیلات خود را در رشته حقوق قضایی و در مقطع دکتر ا در دانشگاه استانبول آغازکرد. دکتر (نطفی) در سال 1327 به ایران بازگشت ودر سال 1330 به مدیریت روابط عمومی شرکت نفت منصوب شد و ازآن زمان به بعد فعالیت های خود را در زمینه روابط عمومی آغازکرد . پس از تاسیس (موسسه عالی روز نامه نگاری و روابط عمومی) در سال 1346 از دکتر (نطقی) جهت مدیریت گروه روابط عمومی و تدریس دروس تخصصی این رشته دعوت به عمل آمد . در نتیجه وی از شرکت ملی نفت ایران جدا و کار خود را به طور تمام وقت در این مؤسسه آغاز کرد.
دکتر (نطقی) در سال 1351 جهت بررسی نحوه آموزش رشته روابط عمومی در دانشکده های آمریکا و تهیه و تـدوین یک برنامه جامـع آمـوزشی این رشته ، سفری بـه این کـشور نمود و پس از این سـفر تحقیقاتی برنامه پیشنهادی خود را به شـورای عالی دانشکده علـوم ارتباطات اجـتماعی تقدیم نمود که مورد تایید و تصویب مسئولین قرار گرفت . دکترنطقی تا سال 1357 مصادف با انقلاب اسلامی در سمت خود به عنوان رئیس اداره روابط عمومی باقی بود . وی در سال 1350 کتاب ، مدیریت و روابط عمومی ، را تالیف نمود . دکترنطقی ، پس از پیروزی انقلاب اسلامی ، با توجه به حذف رشته روابط عمومی از نظام آموزش کشور ، همچنان به فعالیتهای آموزشی ، پژوهشی و مشاوره ای خود در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی که نام جدید همان مؤسسه عالی روز نامه نگاری و روابط عمومی بود، ادامه داد. درپی تلاش های ایشان و آقای دکتر ، کاظم معتمدنژاد ، مجددا در سال 1366 رشته روابط عمومی به عنوان یک رشته در مقطع کارشناسی مورد تصویب شورای عالی برنامه ریزی وزارت فرهنگ و آموزش عالی قرار گرفت . در سال 1377 از دکتر نطقی در مراسمی که توسط انجمن روابط عمومی ایران برگزار شد قدردانی بعمل آمد ودرسال 1378 با تربیت هزاران شاگرد ، که هرکدام امروزه خود استاد در این
پیدایش روابط عمومی نوین درجهان
اصطلاح روابـط عمومی به مفهوم کنونی نخستین بـار در سال1897 در سالنامه یـک مؤسسه راه آهن آمریکا مطرح شد و فعالیت آن بـه شکل کنونی اززمانی آغاز شد که مؤسسه های اقتصادی ودولتها افکارعمومی رادرسرنوشـت خود مؤثردانسته ودریافتند که فقط ازطریق روابط عمومی است که می توان اذهان عمومی را مجذوب کرده و به فعالیت خود رونق بخشند. در سال 1964 میلادی فاینانشنال تایمز از(روابـط عمومی) به عنوان صنعتی بـزرگ نام بـرد.
هم اکنون روابط عمومی بویژه دررشتـه هایی مانندعلوم اجتماعی و مدیریـت مقام والایی کسب نموده وبـه عنوان یکی از شعب تخصصی علوم اجتماعی در دانشگاهها تدریس می شود. هرچند روابط عمومی پیشینه ای به اندازه کل تاریخ دارد اما ابزارهایی که در این جهت مورد استفاده قرارگرفته شاهد تغییر وتحولاتی عمیق بوده است .بخصوص بعد از جنگ جهانی اول تـوجه خاصی به روابط عمومی علمی شد ودر سالهای بـعد از جنگ دوم جهانی به این اهمیت افزوده شد.
(لیوی لی)خبرنگار اقتصاد مطبوعات آمریکا نخستین کسی بـود که دفتر روابط عمومـی را به شیوه نوین امروزی درشهر نیویورک درسال 1906 تاسیس کرد وازهمین روبـه پـدر روابط عمومی درسراسرجهان معروف است واصول تکنیکی راکه امروزه کارشناسان روابط عمومی بـه کار می بـرند ابداع نمود واعتماد داشت تبلیغ و انتشار مطالب درباره شخص یـا سازمانی در صورتی کـه با عمل صحیح تایید و پشتیبانی نشود بی فایده خواهد بود.
انجمن جهانی روابط عمومی
درسال 1955 به منظور برقراری ارتباط بین دست اندرکاران وعلاقمندان روابـط عمومی درسطح جهان و بـاهدف توسعه و پیشرفت ایـن رشته و ایجاد نهادهای بین المللی وتخصصی برای هماهنگی تـلاش ها وتبادل تجارب بین همه کارگزاران روابط عمومی درسطح جهانی واز میـان برداشتن مشکلات و موانع آن وتلاش برای افزایش اهمیت، ضرورت وجایگاه روابط عمومی در تحقق اهداف مدیران وسازمان ها، انجمن تخصصی به نام (انجمن جهانی روابط عمومی) بوجود آمد.
این سازمان جهانی تاکنون بـه عنوان فراگیرترین واثرگذارتریـن سازمان حرفه ای وتخصصی روابط عمـومی درسطح جـهان شناخته می شود و بـا فعالیت ها و اقدامات گوناگون درتوسـعه و تکامل ایـن رشته بسیار مؤثر بوده است.
تلاش های این سـازمان جهانی در طول 46 سال عمر خود باعث شده است فعالیت های روابط عمومی از سوی مدیـران به عنوان اقدامات مدیریتـی حساس، پراهمیت و ضروری شناخته شده و عملـکردها درسطح کارشناسانه ترین، مطلوب تر و نوآورانه تری انـجام گیرد.وافق های تازه تری پیش روی آن به نسبت سایر عرصه های مدیریت گشوده شود.
کنگره جهانی روابط عمومی
کنـگره جهانی روابط عمومی هرسه سال یـک بار در یکی از کشورهای جهان از سوی انجـمن جهانـی روابط عمومی، انجمن های قاره ای، ملی و مؤسسات روابط عمومی با شرکت صدها کارشناس، استاد و پژوهشگر روابط عمومی تشکیل می شود.
در این کنگره روندها وچشم اندازهای آینده روابط عمومی ومسائل و مشکلات جهانی، قاره ای و ملی آن مورد تـوجه و تجزیه و تحلیل قرار مـی گیرد و سمت و سو و افق های حرکت روابط عمومی توصیه و ترسیم می شود. در حقیقت اقدامات این کنـگره و مسابقه دوسالانه جهانی روابط عمومی مکمل یکدیگر می باشند و ازتلاشهای توسعه بخشی روابط عمومی است‌که ازسوی انجمن جهانی روابط عمومی درکنار سایر فعالیت های این انجمن صورت می‌گیرد.
شرح وظایف وتشکیلات روابط عمومی
با بررسی تعاریف مربوط به روابط عمومی، می توان گفت که مهمترین وظیفه روابط عمومی،شناخت افکار عمومی و نفوذ در آن برای جلب رضایت افکار عمومی از سازمان است که هم در درون سازمان و هم در بیرون از سازمان دنبال می شود. بی تردید،این وظیفه، در قالب مجموعه ای از فعالیتهای ارتباطی صورت می گیرید که تحت عناوین نسبتاً ثابتی شامل ارتباط با رسانه ها و سازمانها، ارتباط مردمی، پژوهش، آموزش، برنامه ریزی، انتشارات، امور فرهنگی و نمایشگاهها، سنجش افکار و پشتیبانی از آنها یاد می شود.
شرح وظایف :
الف ) ارتباطات
ب ) امور فرهنگی و نمایشگاهها
ج ) انتشارات
د ) سنجش افکار
و ) آموزش ، پژوهش و برنامه ریزی
الف ) ارتباطات
· سیاستگذاری،برنامه ریزی و کاربرد شیوه ها و برنامه های مناسب برای انعکاس اهداف،سیاستها، فعالیتها، برنامه ها، کارکردها و مواضع سازمان به مخاطبان، رسانه ها و جامعه؛
· گرد آوری، جمع بندی و تحلیل نظرها و دیدگاههای مردم، نخبگان و رسانه ها در زمینه فعالیتهای سازمان و ارایه آن به مدیریت؛
· تلاش برای تقویت هر چه بیشتر روحیه تفاهم بین کارکنان و مدیران و همیت سازمانی و زمینه سازی برای برقراری ارتباطات بین آنان؛
· اعلان مواضع سازمان؛
· عضویت و شرکت در جلسه های مهم سازمان به منظور آگاهی از سیاستها، خط مشی ها، برنامه ها و روند فعالیتها ونیز آگاهی از نتایج سایر نشستها و گردهم آیی ها و جلسه ها؛
· تدوین " تقویم جامع ارتباطات سازمانی" در قالب ملاقاتها و بازدیدهای مسئولان سازمان با شخصیتهای حقیقی و حقوقی،کارکنان و اقشار مختلف مردم با هدف تداوم و گسترش اصولی و تلطیف روابط و تنظیم افکار عمومی؛
· تدارک تمهیدات و اقدامات لازم برای راهنمایی ارباب رجوع و تسهیل دسترسی به مراکز و مسئولان سازمان؛
· برنامه ریزی و اطلاع رسانی به مردم درباره عملکرد سازمان به انگیزه تنویر افکار عمومی؛
· تدوین برنامه سالانه مصاحبه های مسئولان سازمان با مطبوعات متناسب با اولویتهای سازمانی و نیازهای افکار عمومی؛
· تهیه و تنظیم اطلاعات پایه ای از سازمان برای ارایه به مراجعان و میهمانان سازمان به زبانهای مختلف؛
· ایجاد ارتباط احسن با مطبوعات، رادیو، تلویزیون و خبرگزاری های رسمی جمهوری اسلامی و بهره برداری بهینه از آنها برای اطلاع رسانی به مردم.
·
ب) امور فرهنگی و نمایشگاهها
· مشارکت در برگزاری سمینارها و گردهم آیی های تخصصی و عمومی درون سازمانی؛
· پوشش تبلیغی ساختمانها و فضاهای عمومی سازمان در تعظیم ایام و مناسبتهای ویژه؛
· تدوین و اجرای طرح جامع تبلیغات برای فضاسازی فرهنگی، تبلیغی در ساختمانها و محوطه ها؛
· مدیریت نمایشگاهها (سالانه ، دایمی و ...) در خارج و داخل سازمان با همکاری و مشارکت مراکز مربوط؛
· طراحی و تولید هدایای تبلیغاتی برای اهدا به مخاطبان (متناسب با سلایق و علایق قشرها)؛
· تهیه، تدوین و اجرای نظامنامه و تقویم مراسم داخل سازمان؛
· راه اندازی و اداره موزه و اتاق افتخارات سازمان؛
· ترتیب دادن برنامه های بازدید کارکنان از طرحهای شاخص سازمان؛
· تولید و سفارش ساخت آگهی های تلویزیونی (تیزر) و فیلمهای مورد نیاز برای تبلیغ عملکرد و مستندسازی سازمان؛
· همکاری با فرهنگسراها به منظور توسعه فرهنگ سازمان با برگزاری جشنواره عکس، نقاشی و مقاله نویسی بین دانش آموزان درباره سازمان.
ج) انتشارات
· تدوین کتب، جزوهها و تهیه مواد انتشاراتی به منظور معرفی سازمان؛
· گردآوری و نشر اطلاعات و اخبار و گزارشهای مربوط به سیاستها، فعالیتها، طرحها و برنامه ها با شیوهها و قالبهای موثر و مناسب؛
· طراحی، تنظیم و تدوین نظامنامه اشتراک، تأمین و توزیع نشریات و مطبوعات برونسازمانی و نظارت بر حسن اجرای آن؛
· تدوین و انتشار خلاصه عملکرد سالانه سازمان برای ارایه به افکار عمومی؛
· گردآوری و تولید مجموعههای موردی و ادواری به صورت موضوعی در قلمروهای موردنیاز مدیران و کارکنان سازمان با استفاده از منابع مختلف از جمله مطبوعات کشور و همکاری با سایر حوزه ها در انتشار این موارد؛
· انتشار نشریه داخلی و برونسازمانی سازمان؛
· نظارت بر نحوه انتشار نشریات در سازمان.
د)سنجش افکار
· تهیه گزارشهای تحلیلی ادواری (هفتگی/ ماهانه/ فصلی/ سالانه) از افکار عمومی داخل و خارج از سازمان برای ارایه به مدیریت؛
· نقد و بررسی و تحلیل بازتاب فعالیتهای سازمان در نظر اقشار مردم بویژه نخبگان، رسانه‌ها و دستگاه‌ها از یکسو و مدیران و کارکنان از سوی دیگر و ارایه گزارش آن به مدیریت؛
· سنجش افکار عمومی درون‌سازمانی به منظور بازاریابی مسائل و ارایه راه‌کارهای مناسب به مدیریت؛
· طراحی و اجرای نظام گردآوری پیشنهادهای کارکنان به منظور ترغیب کارکنان به مشارکت هرچه موثرتر در بهبود جریان امور سازمان؛
· تحلیل محتوای مطبوعات به صورت ماهانه، فصلی و سالانه و ارایه نتایج آن به مدیریت.
و) آموزش، پژوهش و برنامه‌ریزی
· تهیه گزارشهای عملکرد دوره‌ای از فعالیتهای روابط‌عمومی؛
· نوآوری، خلاقیت و طراحی فعالیتهای جدید در قلمرو وظایف روابط عمومی؛
· نظارت و ارزیابی فعالیتها و اعمال نتایج حاصل در برنامه‌ها و فعالیتهای آتی؛
· تهیه و تدوین برنامه و بودجه سالانه؛
· برنامه‌ریزی، برآورد و پیگیری برای دریافت اعتبارات مورد نیاز روابط عمومی بر اساس برنامه عمل سالانه؛
· طراحی و برنامه‌ریزی برای ارتقای کلیه اموری که به رشد کمی و کیفی ارتباط و همدلی بین سازمان و مردم و دستگاه‌ها و مدیران و کارکنان با یکدیگر بیانجامد؛
· شرکت دادن کارکنان در دوره‌های آموزشی متناسب با فعالیتهای آنان؛
· برنامه‌ریزی و اجرای دوره‌های آموزشی کوتاه‌مدت و مقطع‌دار روابط عمومی؛
· برگزاری همایش آموزشی برای آشنایی کارکنان روابط‌عمومی با جدیدترین دستاوردهای علوم ارتباطات و روابط عمومی؛
· سیاستگزاری، هدایت و نظارت بر عملکرد واحدهای تابعه روابط عمومی.
·
نقش روابط عمومی
نزدیک به یکصد سال از پیدایش روابط عمومی ها در جهان می گذرد. بنابر گفته ای حدود 800 تعریف متفاوت از روابط عمومی اظهار شده است. آنچه که می توان گفت، این است که روابط عمومی یک نیاز همگانی است. روابط عمومی در پی بهره مندی از افکار عمومی برای اصلاح رفتار سازمانی است.
کارکردهای روابط عمومی شامل : قدرت بیان، فن خطابه، مدافعه، مذاکره، برقراری صلح، مشاوره و جمع آوری هوش و خرد می باشد. روابط عمومی به عنوان یک مشاور، نقش رایزنی را برای مدیریت ایفا می کند. این پدیده مانند نیروی الکتریسیته عمل می کند. پدیده ای که اختراع شده است و از آن نمی توان چشم پوشید. کاربر روابط عمومی یکی از ابعاد ضروری فرایند فعالیت های گوناگون مدرن است که در سده بیستم و بیست و یکم شکل دموکراتیک بیشتری را به خود گرفته است.
واقعیت این است که روابط عمومی به سن تکلیف رسیده یک سازمان برای ادامه زندگی و موفقیت، نیازمند آن است که علت وجودی خود را بشناساند و تا جایی که میسر است، این اطمینان را بدهد که تمامی گروههای اجتماعی که با آنان به شکلی استراتژیک درگیر است، در این راستا گام بر می دارند.بنابراین ایجاد ارتباطی موثر و روشن درباره هدف مورد نظر، در درون و بیرون از سازمان از اهمیت قابل ملاحظه ای برخوردار است و این مهم به عهده روابط عمومی می باشد.
روابط عمومی در کشور ما پیشینه ای 50 ساله دارد فلسفه بوجود آمدن دانشی به نام روابط عمومی این بود که دولتها به این فکر افتادند تا مقداری از بودجه کشور را صرف امور مردمی کنند و به این ترتیب نخستین نهادهای روابط عمومی در جهان دیده گشود و امروز ما شاهد رشد سریع این پدیده در جهان می باشیم بطوریکه برخی از کشورها بخشی از بودجه خود را به روابط عمومی اختصاص می دهند.
یکی از راههای آشنایی مدیران با افکار و دیدگاههای کارکنان سازمان خود روابط عمومی است که بر اساس آن می تواند برای ایجاد فضایی صمیمانه و سالم تصمیمات جدی و کارآمد بگیرد. از سوی دیگر روابط عمومی باید عملکرد مدیران را به گوش کارکنان برساند و در ایجاد جوی بدون شایعات و بدبینی تلاش نماید. رساندن پیام مدیران از طریق روابط عمومی به کارکنان از پیدایی هر گونه داوری های غیر اصولی جلوگیری می کند. در عصر ارتباطات روابط عمومی ها نقش و جایگاه حساس و ویژه ای دارد و این نهادها نباید از تغییرات پرشتاب امروزی به دور باشند.
وظیفه اصلی روابط عمومی ها ایجاد ارتباط درون سازمانی و برون سازمانی است. در واقع روابط عمومی پلی است میان کارکنان و مدیران یک سازمان تا پیشنهادهای کارکنان در زمینه بهینه سازی روابط انسانی را به مدیریت انتقال دهد.
روابط عمومی اصلی ترین حلقه ارتباطی بین سازمانها و کارکنان است. روابط عمومی می تواند با رسانه های گروهی ارتباط مداوم داشته باشد و از طریق آنها به وظیفه دو سویه خود جامه عمل بپوشاند. از طرفی مشکلات اقتصادی و اجتماعی سازمان خود را بدون تعصب و شفاف در رسانه ها منعکس کند و از طرف دیگر مشکلات کارکنان را از طریق همین رسانه ها به گوش مسؤولان برساند می توان گفت که در درون روابط عمومی ارزش هایی نهفته وجود دارد که عمدتا به آنها توجه خاصی نشده است و به این خاطر کار روابط عمومی در بسیاری از سازمانها به تبلیغات محدود شده است که کمتر به تفاهم و ارتباط دو سویه پرداخته اند. یکی از کارشناسان روابط عمومی می گوید: شفاف کردن مسائل جامعه و حمایت از منافع مردم ، بخشی از رسالت یک کارگزار روابط عمومی است.
تماس با ما
08354222508